تقویت ابزارهای اجرایی و احیای مشارکت جهانی برای توسعه پایدار
امور مالی
۱-۱۷. تقویت بسیج منابع داخلی، از جمله از راه حمایت بین‌المللی از کشورهای درحال توسعه به منظور ارتقای ظرفیت داخلی مربوط به اخذ مالیات و سایر درآمدها.
۲-۱۷. کشورهای توسعه یافته باید به طور کامل تعهدات کمک‌های توسعه رسمی خود، از جمله تعهد بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته جهت تحقق هدف تخصیص ۰.۷ درصد از درآمد ناخالص ملی به کمک‌های رسمی توسعه به کشورهای در حال توسعه و تخصیص ۰.۱۵ درصد تا ۰.۲ درصد از درآمد ناخالص ملی به کمک‌های رسمی توسعه به کشورهای کمتر توسعه‌یافته اجرا کنند؛ ارائه‌دهندگان کمک‌های رسمی توسعه تشویق می‌شوند تمهیدات مربوط به تنظیم هدف ارائه حداقل ۰.۲ درصد از درآمد ناخالص ملی به کمک‌های رسمی توسعه به کشورهای کمتر توسعه‌یافته را در نظر بگیرند.
۳-۱۷. بسیج منابع مالی اضافی برای کشورهای درحال توسعه از منابع گوناگون.
۴-۱۷. کمک به کشورهای درحال توسعه برای دستیابی تداوم‌پذیری پرداخت بدهی در طولانی مدت از راه سیاست‌های هماهنگ‌شده متمرکز بر تقویت تأمین مالی بدهی‌ها، بخشودگی بدهی‌ها، و تجدید ساختار بدهی‌ها به شکل مناسب، و بررسی میزان بدهی‌های خارجی کشورهای فقیر به شدت بدهکار برای کاهش فقر آن‌ها.
۵-۱۷. اتخاذ و اجرای نظام‌های ترویجی سرمایه‌گذاری در کشورهای کمتر توسعه‌یافته.
فناوری
۶-۱۷. تقویت همکاری‌های شمال-جنوب، جنوب- جنوب، و منطقه‌ای سه جانبه و بین‌المللی در زمینه علم، فناوری، نوآوری و دسترسی به آن‌ها همچنین تقویت اشتراک دانش بر اساس شرایط توافق‌شده دو جانبه، از جمله از راه هماهنگی بهینه‌شده میان سازوکارهای موجود، به ویژه در سطح سازمان ملل متحد و از راه سازوکار جهانی تسهیل فناوری.
۷-۱۷. ارتقای توسعه، انتقال، توزیع، و اشاعه فناوری‌های سازگار با محیط زیست در کشورهای در حال توسعه بر اساس شرایط مطلوب، از جمله روش‌های ترجیحی و امتیازی مورد توافق هر دو طرف.
۸-۱۷. عملیاتی‌سازی کامل بانک فناوری و علم، سازوکارهای ظرفیت‌سازی برای فناوری و نوآوری در کشورهای کمتر توسعه‌یافته تا ۲۰۱۷و تقویت استفاده از فناوری‌های توانمندساز به ویژه فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات.
ظرفیت‌سازی
۹-۱۷. تقویت پشتیبانی بین‌المللی برای اجرای مؤثر و هدفمند ظرفیت‌سازی در کشورهای در حال توسعه به منظور حمایت از برنامه‌های ملی برای اجرای تمامی آرمان‌های توسعه پایدار، از جمله از راه همکاری شمال- جنوب، جنوب- جنوب، و سه جانبه.
تجارت
۱۰-۱۷. ترویج نظام تجاری چند جانبه جهانی، مبتنی بر قانون، باز، بدون تبعیض، و منصفانه تحت نظر سازمان تجارت جهانی از جمله از راه به نتیجه رساندن مذاکرات ذیل «دستورکار دوحه برای توسعه».
۱۱-۱۷. افزایش چشمگیر صادرات کشورهای درحال توسعه، به ویژه با نگاهی بر دو برابر ساختن سهم کشورهای کمتر توسعه یافته از صادرات جهانی تا ۲۰۲۰.
۱۲-۱۷. دستیابی به هنگام اجرای معافیت گمرکی و بدون سهمیه دستیابی به بازار به صورت پایدار برای تمامی کشورهای کمتر توسعه یافته بر اساس تصمیمات سازمان تجارت جهانی، از جمله به وسیله تضمین این امر که قوانین ترجیحی مبدأ مناسب واردات از کشورهای کمتر توسعه یافته شفاف و ساده بوده و دسترسی به بازار را تسهیل نماید.
مسائل نظام‌مند
انسجام سیاست و سازمان
۱۳-۱۷. تقویت ثبات جهانی اقتصاد کلان از جمله از راه ایجاد هماهنگی در سیاست و انسجام در سیاست‌گذاری.
۱۴-۱۷. تقویت انسجام سیاست‌گذاری در توسعه پایدار.
۱۵-۱۷. احترام به فضای سیاست‌گذاری و رهبری کشورها به منظور ایجاد و اجرای سیاست‌های مربوط به توسعه پایدار و ریشه‌کن ساختن فقر.
مشارکت‌های چند ذی‌نفعی
۱۶-۱۷. تقویت مشارکت جهانی برای توسعه پایدار که با مشارکت‌های چند ذی‌نفعی تکمیل شده و دانش، تخصص، فناوری و منابع مالی را به منظور حمایت از دستیابی به آرمان‌های توسعه پایدار، در تمامی کشورها، به ویژه کشورهای درحال توسعه بسیج نموده و به اشتراک می‌گذارد.
۱۷-۱۷. تشویق و ترویج مؤثر مشارکت‌های عمومی، عمومی- خصوصی و جامعه مدنی مبتنی بر تجربه و راهبردهای منابع مشارکت.
داده، نظارت و پاسخ‌گویی
۱۸-۱۷. تقویت حمایت ظرفیت‌سازی برای کشورهای درحال توسعه، از جمله کشورهای کمتر توسعه یافته و کشورهای کوچک جزیره‌ای در حال توسعه به منظور افزایش چشمگیر در دسترس بودن داده‌هایی با کیفیت بالا، به هنگام و قابل اعتماد به تفکیک درآمد، جنسیت، سن، نژاد، قومیت، وضعیت مهاجرت، معلولیت، موقعیت جغرافیایی و سایر ویژگی‌های مرتبط در زمینه‌های ملی تا ۲۰۳۰.
۱۹-۱۷. بنا نهادن بر ابتکارهای موجود به منظور گسترش ابزارهای اندازه‌گیری پیشرفت در زمینه توسعه پایدار که تولید ناخالص داخلی را تکمیل و از ظرفیت‌سازی آماری در کشورهای درحال توسعه تا ۲۰۳۰ حمایت می‌کند.